احمدي نژاد در يادواره شهداي چليچه، گفت: شهادت طلبي رمز و راز پيروزي است .
به گزارش سلام لردگان، دکتر محمود احمدي نژاد روز پنجشنبه به دعوت خانواده هاي معظم شهدا در استان و به منظور شرکت در مراسم " کاروان ميثاق با شهدا" وارد شهرکرد مرکز اين استان شد و پس از حضور بر مزار شهدا و اداي احترام به مقام شامخ شهيدان والامقام اين استان ، به محل برگزاري يادواره سردار شهيد سهراب نوروزي و شهداي شهر چليچه از توابع شهرستان فارسان استان چهارمحال و بختياري عزيمت کرد.
متن سخنان دکتر احمدي نژاد در اجتماع مردم شهر چليچه به شرح زير است:
بسم الله الرحمن الرحيم
اللهم عجل لوليک الفرج و العافيه والنصر واجعلنا من خير انصاره و اعوانه و المستشهدين بين يديه
خداوند بزرگ را سپاسگزارم که توفيق سفر به استان عزتمدار چهارمحال و بختياري و حضور در يکي از بهترين نشست ها ، ميثاق با سردار شهيد نوروزي و ديگر شهيدان و ايثارگران، را عنايت فرمود.
حضار اين نشست از بهترين مردم، خانواده عزيز شهدا و ايثارگران و کساني که در مسير و راه شهيدان زندگي مي کنند، مردم دوست داشتني و با غيرت چليچه و شهرها و روستاهاي اطراف هستند.
محل اجلاس از بهترين محل هاست. استان مومن پرور و دلاور خيز چهارمحال و بختياري، از مراکز اصلي نهضت هاي ملت ايران و يکي از عزيمت گاههاي مشروطه خواهان به تهران و داراي مردماني است که در طول تاريخ به ويژه در دوره انقلاب اسلامي حافظ صادق استقلال و عزت ايران و پاسدار فداکار اسلام ناب محمدي(ص) بوده اند.
اجلاس ما از بهترين ها است. چرا که براي بهترين اقدام يعني تجديد پيمان و تجليل از شهيدان و مقام شهادت و ايثار و در يکي از بهترين محل ها و با حضور گروهي از بهترين مردم برگزار مي شود.
خداوند را از توفيق زيارت چهره هاي نوراني شما مردم انقلابي، دشمن شکن و ميهمان نواز سپاسگزارم.
بزرگواران و سروران من
سخن از شهيد و شهادت ارزنده ترين سخن است چرا که سخن از بالاترين حقيقت در عالم هستي و سخن از عشق است.
از صداي سخن عشق نديدم خوشتر يادگاري که در اين گنبد دوار بماند
البته بايد کساني در اين باره سخن بگويند که در اين مسير زندگي مي کنند و طعم شهيد و شاهد بودن را چشيده اند و بنده شايسته اين مقام نيستم. اما در مقام عرض ارادت فقط مي خواهم از منظر امام خميني(ره) درباره شهيد و شهادت صحبت نمايم.
براي صحبت از شهيد و شهادت بايد از خداوند و انسان صحبت کنيم. مقام شهادت که حضور محض و شاهد بودن محض است مخصوص ذات خداوند است. او اصل هستي است و همه جا حاضر و ناظر و گواه است. هيچ امري حتي افتادن برگ درختي از محضر او غايب نيست. تمام ذرات عالم در محضر او هستند و او شاهد و ناظر مطلق است.
عالم، همه تجلي لطف خداوند و جلوه اسماء الهي است و همه موجودات آيه الهي و نشاني از او هستند. ولي انسان مي تواند جلوه همه اسماء الهي و آئينه صفات خداوند باشد. در واقع خداوند بر انسان منت نهاد و او را شايسته تجلي گري کامل قرار داد و به او کرامت و عزت بخشيد.
انسان گرچه از خاک خلق شد ولي مي تواند در يک مسير کمالي به خدا برسد و بي واسطه جمال و جلال خداوند را به نظاره بنشيند و شاهد و شهيد باشد.
همه مخلوقات عالم فقط تجلي و آيه را مي بينند ولي تنها انسان اين ظرفيت و فرصت و توفيق را دارد که از تجليات و آيات عبور کند و مستقيما به تماشاي وجه الله بنشيند و تجلي اسم”شهيد” خداوند باشد.
در حديثي از پيامبر خاتم(ص) هفت دستآورد براي شهيد ذکر شده که مهمترين آنها نظر به وجه الله است.
عزيزان من
منتهاي کمال انسان و مقام شهادت کامل، رسيدن به وصال خداوند و تماشاي بي واسطه وجه الله است. همه انبياء و همه انسانهاي کامل در اين مسير بوده اند. آنها همه مراتب را طي کرده اند.
شهيد، بدون هر حجابي شاهد و ناظر وجه الله است و شهادت رسيدن به اين نقطه اوج و حرکت در اين مسير و تجلي گري اسم "شهيد و شاهد” خداوند است.
سئوال اين است که علت و مانع رسيدن به آن مقام چيست؟
پاسخ روشن است. انسان در متن خاک يعني پائين ترين مرتبه هستي خلق شده و خصلت هاي دنيايي و خاکي او را احاطه کرده اند. جهل و خودخواهي، حسادت،برتري طلبي، بخل، ريا، تکبر و ديگر صفات پست و ضد انساني و تعلقات و دلبستگي به زخارف دنيا، همه برآمده از بخش خاکي و دنيايي انسانند.
اين ها همه حجاب و ظلمت و مانع از نظر به وجه الله اند. در مراتب بالا حتي علم و معرفت نيز حجاب است چرا که محدوديت دارد و مانع از درک بينهايت و نظر به مطلق نور و زيبايي مي شود.
هر چيزي که محدوديت ايجاد کند و انسان را از حق و خداوند يگانه بازدارد حجاب است و مانع از ديدن وجه الله مي گردد.
اما راه رسيدن به آن مقام چيست؟
معلوم است که راه رسيدن به قله کمال عبور از حجاب هاي ظلماني و منيت ها است. جمع آوري مکنت و ثروت و قدرت دنيا و تسلط بر هر آنچه در اين عالم است و حتي جمع همه علوم عالم نمي تواند انسان را به مقصد برساند و جاودانه کند.
اما راه عبور از حجاب ها چيست؟
گرچه علم آموزي و کسب معرفت و خودسازي بسيار مهم و ارزش مند و کمک کار است ليکن عبور از حجاب ها و موانع فقط يک راه دارد و آنهم ايثار است، ايثار از هر آنچه که دوست داريم.
خداوند فرموده است: لَن تَنالوا البر حتي تُنفقوا مِما تُحبون
به بر و نيکي (و کمال و عزت) نمي رسيد مگر اينکه از آنچه دوست داريد انفاق کنيد.
خلق و ماندگاري هر ارزشي در واقع زائيده يک ايثار است. هر کس به مقدار ايثار خود بالا مي رود و کمال مي يابد.
آنچه براي خود مي خواهيم و از آن بهره مي بريم و مصرف مي کنيم فنا مي شود و آنچه براي خدا ايثار مي شود، مي ماند و بالا مي رود و انسان را بالا مي برد و حجاب ها را بر مي دارد.
هر ايثاري يک وابستگي و يک حجاب را از بين مي برد و انسان را يک گام بالا مي برد. هرچه ايثار انسان بالاتر باشد، جايگاه او بالاتر و معرفت او عميق تر و به نظاره وجه الله نزديک تر است.
انساني که از مقداري از ثروت خود مي گذرد به همان اندازه حجاب خودخواهي و خودپرستي او برداشته مي شود.
فردي که تمام دارايي مادي خود را ايثار مي کند به همان اندازه حجاب ها دريده مي شود و او کمال مي يابد و معرفت پيدا مي کند.
کسي که بخشي از وجود و جسم و جان خود را تقديم راه خدا مي کند به همين نسبت بالاتر مي رود. و وقتي کسي از همه وجود و جان و هستي خود براي خدا مي گذرد و در راه او تقديم مي کند به بالاترين جايگاه مي رسد.
آخرين و بالاترين حجاب و مانع خود انسان است و وقتي کسي وجود خود را فدا کرد ديگر حجابي باقي نمي ماند و او بي واسطه خدا را ملاقات مي کند.
ميان عاشق و معشوق هيچ حائل نيست تو خود حجاب خودي حافظ از ميان برخيز
خداوند فرموده است:
ولاتَحسبن الذين قُتِلوا في سبيل الله امواتا بَل احياء عِند ربهم يُرزقون
سئوال اين است که به راستي مقام عند رب کجاست و چه ويژگي هايي دارد؟
معلوم است که بالاتر از بهشت عام، يعني بهشت اختصاصي بندگان خاص خداست.
حيات و زندگي حقيقي آنجاست.
جايگاه ضيافت الهي و حالت لقاء الله و نظر به وجه الله دائمي است.
اتصال به بي نهايت و هست شدن بي نهايت است.
انسان در اين مقام همه جا هست و از منظر رب العالمين به عالم مي نگرد.
اين يعني مقام شهيد و شاهد و شهادت که بالاترين مرتبه اش امام حسين عليه السلام است.
خداوند به آن عزيز که کشتي نجات و چراغ هدايت است فرمود:
فَادخُلي في عِبادي و ادخُلي جَنتي
نظر به وجه الله حضور در ضيافت دائمي خداوند است که حضرت سيد الشهداء در آن حضور دارند.
انبياء و اولياء و ائمه طاهرين (ع) در آن حضور دارند.
خداوند خواسته است که همه انسانها با انتخاب و با مجاهدت خود به عالم بالاتر بروند.
بهترين بالا رفتن و کوتاهترين مسير، مقام شهادت يعني عبور از همه هستي و موجوديت خود است.
مقام شهادت فقط در مسير حق اتفاق مي افتد. فقط کساني که در مسير حق ايثار نمايند به کمال مي رسند.
کشته شدن و يا فداکاري در راه طاغوت و يا براي اميال مادي و پست، خود حجاب بالاتري است و محال است که در اين راه کسي به نور مطلق و جلوه الهي برسد.
کساني که آماده فداکاري در راه حق هستند در همين دنيا هم زيبايي ها و ارزش هاي متعالي را درک مي کنند و متجلي مي سازند.
زندگي در مسير شهادت سرشار از معنويت و عشق و زيبايي و ارزش و پرستش است.
کسي که در اين مسير است ترس و حزن و اندوهي ندارد. چرا که اين مسير همه اش عزت و نشاط و شادي و زيبايي و سرور و عشق است. شهيد همه چيز را زيبا مي بيند.
انسان در اين مسير هميشه اميدوار است و يأس ندارد چرا که نگاه به آينده زيبا و درخشان و اطمينان به رسيدن به آن، عين اميد و دلگرمي است.
کسي که در اين مسير است بن بست ندارد چرا که در راه نوراني بي انتهاي حق در حرکت است. کسي که در مسير شهادت است نه شکست دارد و نه احساس شکست.
ايثار براي خدا عين پيروزي است و احساس پيروزي واقعي فقط در اين مسير است.
شکست و احساس شکست براي پيروان باطل است. در مسير باطل همه اش شکست است. چه ظاهرا ببرد و چه ببازد، در هر دو صورت شکست است چرا که ماهيتاً رو به سقوط است.
هيچ نقطه اطمينان و اميد و پيروزي در مسير باطل، خودخواهي و خودپرستي وجود ندارد.
سروران من
وقتي باور شود که بعد از حيات دنيا، حيات ابدي و اصلي آغاز مي شود کساني که در مسير حقند، از شهادت باکي ندارند.
آنها منتظر رسيدن به جايگاه نظر به وجه الله هستند. آنها نه تنها از مرگ نمي ترسند بلکه از آن استقبال هم مي کنند.
مرگ در اين راه ، رسيدن به حيات حقيقي و جاودان يعني روزي خوردن عند رب و نظر به وجه الله است. شهادت، در حقيقت منتقل شدن به حيات بالاتر، نوراني تر و زيباتر، از کوتاهترين مسير است که همه نعمت ها و ابعادش از اينجا و حتي از بهشت عام زيباتر و بهتر و گسترده تر است.
بر اساس همين فهم بود که در صدر اسلام و در دوره انقلاب اسلامي و دفاع مقدس براي رسيدن به مقام شاهد و شهادت مسابقه برپا بود و افراد از يکديگر پيشي مي گرفتند.
عزيزان من ، بزرگان من
همه ارزش ها و دستآوردهاي ارزشمند و ماندگار انساني و الهي مرهون ايثار و شهادت است.
اگر ايثار پدر و مادر نباشد نسل ها باقي نمي مانند. اگر ايثار معلم و استاد نباشد، علمي باقي نمي ماند. اگر ايثار پيامبران و صالحان نبود ؛ اثري از انسانيت برجاي نمي ماند.
اگر شهادت امام حسين(ع) و ايثار او و يارانش نبود از حق و حقيقت و توحيد و عدالت و آزادي و آزادگي اثري باقي نمي ماند.
اگر فرهنگ شهادت و ايثارگري عظيم فرزندان اين مرز و بوم نبود، از ايران و اسلام و عزت و شرف چيزي بقاء نمي يافت.
اگر ايثار ايثارگران نبود، اسقاط حکومت وابسته شاهنشاهي اتفاق نمي افتاد. از ايثار ايثارگران و شهادت شاهدان است که امروز جمهوري اسلامي برپا است.
در هم شکسته شدن هيمنه مستکبران و در سراشيبي سقوط قرار گرفتن آنان از ايثار ملت ايثارگر ايران است.
از فرهنگ شهادت است که امروز پرچم استقلال و عزت ملت ايران در اهتزاز است.
از فداکاري و ايثار شهيدان و جانبازان و آزادگان است که؛ امروز موج بيداري ملت ها خواب مستکبرين را برآشفته است.
از فداکاري مومنانه و مظلومانه شهيدان و جانبازان است که امروز پرچم انسانيت، توحيد و عدالت و آزادي در جهان در حال برافراشته شدن است.
فداکاري و ايثار ملت ماست که راه سعادت را به ملت ها مي نماياند.
انتقام کشي ددمنشانه مستکبران، صهيونيست ها و شيطانيان از فرزندان ملت ايران و مجاهدان راه خدا از يک سو ناشي از کينه عميق آنان به حق و حقيقت و از سوي ديگر حاکي از اثرگذاري ملت ما و مجاهدان، در روح و جان ملت ها و در تغيير مناسبات ظالمانه حاکم بر جهان است.
دوستان من:
کسي که پيرو فرهنگ شهادت است جز به لقاي خدا نمي انديشد و راضي نمي شود و جز او را نمي خواهد.
نگاه به بالاترها دارد و به زخارف دنيا بي اعتناست. نه اينکه از دنيا بهره نمي برد، بلکه دنيا براي او حجاب نيست.
کسي که بدنبال شهادت است:
جز از خدا نمي ترسد، همه قدرت ها نزد او بي ارزش و هيچ هستند و تنها قدرت واقعي نزد او خداوند منان و قادر است و تنها تعهد او به حق و عدالت و توحيد و سعادت انسانهاست.
کسي که بدنبال شهادت است:
تجلي مهرباني به مردم و خدمت به انسانها و فداکاري در راه هدايت و عزت و سربلندي ملت ها و در نقطه مقابل ظالمان و مستکبران و ياور مظلومان و ستمديدگان است.
شهيد؛ همه وجودش رحمت و خدمت و ارزش آفريني و اثرگذاري سازنده است.
شهيد مرز ندارد. در خدمت همه بشريت و متعلق به همه انسانهاست.
شهيد استقامت و پايداري مي آفريند و سستي و ترس را از بين مي برد. تبعيض و تحقير را برنمي تابد و بدون واهمه در مقابل آن مي ايستد.
در مقابل خلق خدا متواضع و در برابر ستمگران گردن فراز است.
شهيد بدنبال آرمانهاي بلند انساني و الهي است و راه کمال را به همه نشان مي دهد و جامعه را در اين راه به حرکت وا مي دارد.
شهادت طلبي شهيد، بالاترين سلاح است که دشمنان را منکوب و دوستان را سرافراز مي کند.
فرهنگ شهادت راه تسلط دشمن را مي بندد و راه پيروزي را هموار مي کند. فرهنگ شهادت بلا و نعمت را لطف خدا مي داند و از آن استقبال مي کند.
کسي که از گرسنگي و فقر و فشار و بالاتر از آن از مردن نمي هراسد، هرگز به سلطه دشمن در نمي آيد و همه دشمني و توطئه دشمن را خنثي مي کند.
همانگونه که امام (ره) فرمود؛ ملتي که شهادت دارد، اسارت ندارد.
کسي که در مسير شهادت است از کم و کسر و فشارهاي مادي رنج نمي برد و از ميدان بدر نمي شود. از همه اينها عبور کرده است و اگر تلاش براي آباداني و خدمت مي کند بدنبال بازکردن راه هدايت و کمال است.
شهادت طلبي رمز و راز پيروزي است چرا که دشمن را کاملا خلع سلاح مي کند.
روحيه و فرهنگ شهادت طلبي بالاترين لطف خداوند و نعمت الهي بر بندگان است.
شهادت يک انتخاب از سوي انسان و بنده خدا و يک لطف و توفيق و برگزيدن از سوي خداوند مهربان و حکيم است. يعني يک انتخاب از پائين و يک برگزيده شدن از آسمان است.
حال بايد ببينيم که براي شهادت يک انسان تبريک بايد گفت يا تسليت.
معلوم است که براي فوز و پيروزي و براي بهترين عبور از دنيا بايد به شهيد و خانواده و جامعه اي که چنين انسانهايي را مي سازد، تبريک گفت و البته به خود براي محروميت از لطف وجودي و روح بلند شهيدان بايد تسليت گفت.
جهان امروز و ملت ها به شدت به روحيه شهادت طلبي نيازمندند. همان که در انقلاب اسلامي فوران کرد و خط روشني از عزت و هدايت را در جهان ترسيم کرد.
ياد و نام همه شهيدان و ايثارگران استان عزيز چهارمحال و بختياري و شهر چليچه و همه شهيدان و امام شهيدان و شهيدان زنده و جانبازان و آزادگان و ايثارگران و خانواده محترم آنان را با يک صلوات بر محمد و آل محمد(ص) گرامي مي داريم.
با شهيدان و امام شهيدان ميثاق مي بنديم که ياد و راه نوراني آنان را تا آخر ادامه خواهيم داد.
ميثاق مي بنديم که پرچم برافراشته آنان را همواره در اهتزاز خواهيم داشت.
ميثاق مي بنديم که تا رسيدن به قله هدف که استقرار توحيد و عدالت و عشق و آزادي در جهان است از پاي نخواهيم نشست.
خدايا روحيه و فرهنگ شهادت را در بين ملت ما زنده بدار.
خدايا راه بريدن از خود و رسيدن به خودت را به همه بنمايان.
خداوندا راه هدايت و کمال را در برابر همه ملت ها باز کن.
اي خداوند مهربان پيوستگي ملت ما و همه ملت ها را با خاندان پيامبر خاتم که مخزن عزت و عشق و ايثار و شهادتند مستدام بدار.
اي خداي بزرگ در فرج انسان کامل – امام عصر(ع) – تجلي اکمل همه اسماء و صفات خودت و بهار حقيقي انسانها را که آرزو و نهايت خواسته شهيدان ماست، تعجيل بفرما.
با حکومت او همه زيبائيها را حاکم و زشتي ها را زايل کن.
همه انسانها را به اوج کمال عقلي و معرفتي و ايماني و مهرباني برسان
اي خداي بزرگ با حکومت او همه مستکبران را منکوب کن
همه ملت ها را نجات بده و به اوج زيبايي، توحيد و عدالت و عشق و آزادي برسان
ملت ما و رهبري عزيز ما را در پرتو عنايات آن يگانه، موفق و سالم و سربلند بدار.
خداوندا حلاوت شاهد بودن و شهادت را به همه ما بچشان.
از همه دست اندرکاران برگزاري مراسم و حضار محترم و خانواده عزيز ايثارگران استان و شهر چليچه سپاسگزارم.
برخي از دوستان از ساير شهرها دعوت کرده اند. در اين سفر امکان اجابت دعوت وجود ندارد. انشاء الله در آينده به شرط توفيق براي عرض ادب خدمتشان خواهم رسيد. انشاء الله
والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته
معلم شهيد سردار سهراب نوروزي، فرمانده گردان توحيد از تيپ 44 قمربني هاشم عليه السلام و نخستين فرمانده شهيد چهارمحال و بختياري است که در بيست و پنجم بهمن ماه سال 62 در منطقه عملياتي جزيره مجنون به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
چليچه از توابع بخش جونقان شهرستان فارسان و در 39کيلومتري مرکز چهارمحال و بختياري قرار دارد.
منبع: بسيج نيوز